Thursday, November 29, 2012

ფოტოკრებული

 ღამე ისე სდუმს, როგორც გატენილი თოფი.

არჩევანის ქონა და გადაწყვეტილებების მიღება პრივილეგიაა...ნუ გაატარებ ამ დროს იმის შიშში, რომ შეცდომებს დაუშვებ.

 ყოველთვის იყავი, ის რაც ხარ და არასდროს დამალო საკუთარი თავი. ყოველთვის დაიცავი ის, რისიც გჯერა, ყოველთვის დააყენე ეჭვქვეშ მიღებული სტერეოტიპები. არასდროს ინანო წარსული, ეს უბრალოდ დროის ფლანგვაა. არსებობს ყველაფრის მიზეზი: ყველა შეცდომის, ყველა ცრემლის, ყველა საშინელი მომენტის, რომელიც შენს ცხოვრებაში ყოფილა. გაიზარდე ამ შეცდომებიდან. ერთადერთი გზა, რომ გცეს ხალხმა პატივი არის ის, რომ დაანახო მათ, რომ საკუთარ თავს სცემ პატივს. და ყველაზე მთავარი: არასდროს მოიხადო ბოდიში იმის გამო, რომ ხარ საკუთარი თავი და არ თამაშობ სხვას !

 არ მაინტერესებს "რას იტყვის ხალხი" - მაინტერესებს "როგორ ვგრძნობ თავს"

 ცხოვრება ცეკვას ჰგავს, რომელსაც ყოველი ნაბიჯის გადადგმისას სწავლობ, ზოგჯერ წინ ხარ, ზოგჯერ კი სხვას მიჰყვები .. ))

 სიყვარულს სასიცოცხლო ძალას მხოლოდ განმეორება მატებს. ამის გამოა სწორედ, რომ სულში ახლად გაშლილი ყოველი გრძნობა კვლავ პირველი სიყვარულია. მოლოდ გატაცების საგანი იცვლება, გრძნობა კი საუკუნოდ უცვლელი და განუმეორებელი რჩება))

 და–ხუჭავ თვალებს. სითბო აკვდება თვალების კედლებს. სისხლისფერი მზე სიშავეში ჩაესვენა.

                                                  

 მართლაც ძნელია დაიჯერო, რომ არფრისთვის არ დაბადებულხარ, დაიბადე მხოლოდ იმისთვის, რომ მერე მომკვდარიყავი. ეს არის და ეს. ამის მერე აღარ არის გასაკვირი, რომ დედამიწის ყველა მცხოვრები მეტ–ნაკლებად გარეკილია ))

 სმით კი საერთოდ ადამიანებს ერთმანეთის? ამას მოსდევს ყველა გაუგებრობა ქვეყანაზე.

 ზოგჯერ თავს იმდენად ვაჯერებ რომ მე ეს არ შემიძლია,რაღაც ამ დროს გამომდის, უფალი მიმტკიცებს,რომ საკუთარ შესაძლებლობებში ეჭვი არასდროს შევიტანო

 ლაპარაკის სწავლას 2 წელი უნდა, დუმილს კი მთელი ცხოვრებაც არ ჰყოფნის...

                                                აღარ ესმით

                                               აღარ ხედავენ

                                           აღარ აინტერესებთ

                                            აღარ ადარდებთ

                                          აღარ.. აღარ.. აღარ..

 ზოგჯერ ისეთ ადამიანს შეხვდები, რომ თავს ადამიანად გრძნობ

 დამღალა ამ უაზრობამ... ყველა თავისი კეთილდღეობისთვის რომ იბრძვის და სხვას წაქცეულს რომ ნახავს თვითონ თუ ეჩქარება არ აყენებს... დამღალა ამ უაზრო დღეებმა რომლებიც ერთმანეთს ძალიან გავს და თითქმის ერთნაირიც კია... თითქოს რაღაცას ველი... თითქოს მგონია რომ „ხვალ“ ყველაფერი შეიცვლება, მაგრამ ყველაფერი ისევ ერთნაირია... დღეები უაზროა...))

 ხალხი არ გვისმენ ს  . თუ გვისმენს-არ ესმით , ხოლო თუ ესმის -ვერ ხვდება ...

 სიბნელე, წამიერი დუმილი, უსაზღვრო ფიქრი, გიჟური ქაოსი, ქაოსში ჩაძირული სიტყვები, სიტყვებში გარეული შური, სიკეთე, სიღრმისეული გრძნობები, დაუფიქრებელი ნაბიჯები, უმიზნო მიზნები, ცხოვრებ სიცოცხლისთვის, სიცოცხლე ცხოვრებისთვის, თვალებს ვხუჭავთ და ვფიქრობთ ეს ყველაფერი რა არის ?

 

 წამის სიხარული – აი, ცხოვრება! მხოლოდ ის არის მარადისობასთან ყველაზე ახლოს.

 დღეს, კაფეში გეი წყვილი შემოვიდა. ხალხის ყურადღება მაშინვე მიიპყრეს. ისინი ხელ-ჩაკიდულნი დადიოდნენ. ჩემს გვერდზე მაგიდასთან მჯდომმა პატარა გოგონამ დედამისს ჰკითხა: "ეს ბიჭები რატომ დადიან ხელჩაკიდებულები?" დედამ უპასუხა: "იმიტომ, რომ მათ ერთმანეთი უყვართ... 

 სახეს ირონია, სიმწრის ეფინება, ისე უბილწესი იქმნა თაობები, ყელში დედამიწას, ბოღმით ეტირება, ფეხს რომ აბიჯებენ, არარაობები . .

 მე ”ვინდივიდობ”, ისღა დამრჩენია გაგლანძღოთ და გაიძულოთ საკუთარ თავში ჩაიხედოთ… თქვენ ხომ უსამართლობით ხართ აღვსილები… თქვენ ხომ პლაგიატორობით შემოიფარგლებით … აღარ იცით მოზღვავებული ენერგია რაში დახარჯოთ და ტკბებით ერთმანეთის ”ზიზღითა და სიძულვილით”

 -უბრალოდ მახსოვს როგორი იყო მაშინ .. - რას გულისხმობ ? - მე ვგულისხმობ რომ რაღაცეები იცვლება .. ხალხი ცვლება,შეიცვალე შენ .. ჩვენ საათობით ვლაპარაკობდით და ახლა მე ვარ იღბლიანი რომ გელაპარაკები 5წუთი .. შენ იყენებდი დროს რომ ყოფილიყავი ჩემთან ერთად და ახლა შენ ყოველთბის დაკავებული ხარ .. მე მახსოვს ის დღეებიი .. მახსოვს ყველაფერი .. და ვეჭვობ რომ შენ არაფერი გახსოვს ამის მსგავსი ..


 რამხელა ძალაა სიტყვაში - სიყვარული !

 მე მასწავლეს რომ ცხოვრება სიყვარულია და უნდა მიყვარდეს! ცხოვრება ომია და უნდა მოვიგო ის! ცხოვრება ბედნიერებაა და თავად უნდა შევქმნა იგი! ცხოვრება საიდუმლოა და უნდა ამოვხსნა ის! ცხოვრება სილამაზეა ,უბრალოდ უნდა აღიქვა იგი!

- გამარჯობა

- გამარჯობა

- თქვენც გიყვართ?

- ჰმ მეეც?

- დიახ

- დიახ,მიყვარს

- როგორ გიყვართ?

- ძალიან

- შეგაწუხეთ?

- ხო მაგრამ ამას უკვე მნიშვნელობა აღარ აქვს

- რატო?

- თქვენ უკვე დაიწყეთ,დიდი დრო არ მაქვს.რა გაინტერესებთ?

- როდიდან?

- იმ დღიდან როცა პირველად დავინახე

- რა ვითარებაში?

- ეკლესიის ეზოში იდგა,მე მოშორებით ვიდექი და თვალს არ ვაშორებდი

- ის?

- მოვიდა

- მერე?

- მერე გვერძე მომიჯდა

- უყვარხარ?

- ძალიან

- მაშინ რატომ არ ხართ ერთად?

- იმიტომ რომ დავკარგე

- როგორ დაკარგე?

- მიჭირს ამ თემაზე საუბარი

- უბრალოდ მინდა დაგეხმარო ...განთავისუფლდები ტკივილისგან

- არა ,ამ ტკივილს ვერაფერი მოერევა ...

- .........................

- მენდობოდა და ვერ დავაფასე

- პატიება თხოვე?

- კი მაგრამ პატიება რომ წამალი იყოს აფთიაქშიც გაყიდიდნენ არა?

- უცნაური პასუხია

- ხო ვიცი,რაც ერთად აღარ ვართ შევიცვალე

- რა მხრივ?

- აღარ მებედნიერება სამყარო

- აქამდე?

- მისით ვარსებობდი

- ახლა?

- მისი დაბრუნების იმედით ვცოცხლობ,თუმცა ესეც ქრება

- რა იქნება რომ არ გაპატიოს?

- დასასრული

- რისი?

- ჩემი ხანმოკლე და უაზრო ცხოვრების

- მაგრამ შენ ჯერ კიდევ პატარა ხარ

- პატარა?ცდები

- .............

- პატარები ყველას უყვარს ,პატარა ანგელოზია ...მე კი იმედნი ტკივილი მოვუტანე ადამიანს რომელიც ასე მიყვარს

- ნანობ?

- მთელი გულით

- გენატრება?

- უზომოდ

- რას იზავ რომ დაგიბრუნდეს?

- ცხოვრებას თეთრი ფურცლიდან დავიწყებ

- ეს რას ნიშნავს?

- ვიქნები მისი,მთელი ცხოვრება

- რატომ შეგიყვარდა?

- იცი რატომ მისვამ ამ შეკითხვას?

- რატო?

- შენ მას არ იცნობ

- რომ ვიცნობდე?

- აღარ მკითხავდი მაგ სისულელეს

- როგორია ის?

- ყველაზე კარგი

- იმსახურებ?

- არა

- ახლა რას აპირებ?

- უკანასკნელად ვცდი

- რას?

- მის უკან დაბრუნებას

- რისთვის?

- რომ ვისუნთქო

- თუ არ დაბრუნდა

- ხომ გითხარი ?

- შემახსენე

- დასასრული

- რატომ გიყვარდებათ ადამიანებს ასე?

- ნუთუ არ გესმის ?იმიტომ რომ ამ ქვეყნად ვპოულობთ ადმაიანს რომელშიც ჩვენი მომავლის სხივი ჩანს

- შენ იპოვე?

- კი

- სად?

- მის თვალებში

- როგორია?

- სუფთა

- შეგიძლია თქვა რას გრძნობ როცა მის თვალებს უყურებ ?

- არაფერს

- ეს როგორ?

- უბრალოდ არაფერს...როცა მის თვალებს ვუყურებ ყველას და ყველაფერს ვწყდები და მივდივარ

- სად?

- უსასრულობაში

- ასე გიყვარს?

- ნუ მისვამ ასეთ კითხვებს ...ვერ ვიტან როცა უაზრობაზე მიწევს პასუხის გაცემა

- რატომ აწყენინე

- მეე? მ ეე ...მეე ...ალბათ იმიტომ რომ ცუდი ვარ,არ ვიმსახურებ

- რომ დასჭირდეს სიცოცხლეს დათმობ?

- აი ისევ

- რა?

- უაზრო კითხვაა,მისთვის ყველაფერს დავთმობ ...დაუფიქრებლად

- რა უნდა გააკეთოს ადამინმა ასე რომ შეუყვარდეს?

- ალბათ სხვა ადამიანში მისი ანარეკლი იპოვოს

- შენ იპოვეე?

- ვიპოვე და დავკარგე

- მაგრამ ხომ გჯერა რომ დაიბრუნებ

- არ ვიცი

- კარგი,თავს აღარ მოგაწყენ ...კარგი რესპოდენტი არ ხარ

- ხო ვიცი,როცა საქმე მას ეხება ასეთი ვარ

- როგორი?

- უაზრო ...სიტყვებით მასზე ვერ ვსაუბრობ

- მესმის,ნახვამდის

- ნახვამდის..

პარანოია

პარანოია ქრონიკულად მიმდინარე ბოდვით ფსიქოზებს მიეკუთვნება. ჰიპოკრატეს დროიდან ამ ტერმინით განისაზღვრებოდა ფსიქიკურ აშლილობათა ფართო სპექტრი, რომელშიაც გაერთიანებული იყო სხვადასხვა სახის ბოდვითი აშლილობანი. შემდეგ, პარანოია გამოიყო ცალკე დამოუკიდებელ დაავადებად. მკვლევართა უმრავლესობა მას ენდოგენურ დაავადებათა ჯგუფს მიაკუთვნებს. პარანოია ძირითადად 35–40 წლის ასაკში ვითარდება და უმეტესად ქალებში გვხვდება.

პარანოია იწყება თანდათანობით, რეალური სიტუაციებისა და კონფლიქტების გადამეტებული, ზეღირებულოვანი შეფასების შედეგად. დროთა განმავლობაში ზეღირებულოვანი იდეების მიმართ ქვეითდება კრიტიკა და ყალიბდება ჩამოკვეთილი, სისტემური ბოდვითი იდეა. პარანოიალური იდეების დასამტკიცებლად ავადმყოფები აგებენ მკაცრ ლოგიკურ სისტემებს, ეყრდნობიან მოგონებებს, რომლებსაც შემდგომში არასწორ ინტერპრეტაციას უკეთებენ. ბოდვითი პროდუქციების ჩარჩოებს მიღმა ავადმყოფები ნორმალურ, სრულფასოვან ცხოვრებას ეწევიან. ადექვატურად იქცევიან ოჯახში, სამსახურში, ახლობლებთან. ადაპტაცია იმდენად სრულყოფილია, რომ ბოდვითი თემატიკის მიღმა, პათოფსიქოლოგიური მეთოდიკებითაც კი ვერ ხერხდება აზროვნების პათოლოგიის დადგენა.

არსებობს პარანოიის კლინიკური სისტემატიზაციის მრავალი ვარიანტი. მათგან ყველაზე მისაღებია ე.კრეჩმერის დაყოფა: ექსპანსიური, სენზიტიური და სურვილების პარანოია. ექსპანსიური პარანოია აერთიანებს პარანოიალური ბოდვის იმ ფორმებს, რომელთაც ახასიათებთ აქტიური თვითდამკვიდრების მოტივაცია და ბრძოლა ბოდვითი დაყენებების რეალიზაციისათვის. ეს ადამიანები აქტიურად ცდილობენ დაამტკიცონ თავისი სიმართლე. სენზიტიური ფორმა განპირობებულია სოციალური ადაპტაციის გაძნელებით, ზემგრძნობელობით, დაუკმაყოფილებლობის, არასრულფასოვნების განცდის ბოდვით რეგისტრში გადაზრდით. სურვილების პარანოიის მაგალითია ეროტიული ბოდვა, რომლის დროსაც ავადმყოფი დარწმუნებულია, რომ იგი უყვარს რომელიმე კონკრეტულ პიროვნებას და ყველაფერში ხედავს შეყვარებულის გრძნობების გამოხატვას. აშკარა ურთიერთობების არარსებობა აიხსნება მასში შეყვარებული პიროვნების გაუბედაობით, სიმორცხვით. ხშირად ავადმყოფი თავად დგამს გადამწყვეტ ნაბიჯს, რაც რეალური კონფლიქტის მიზეზი შეიძლება გახდეს.

პარანოია, როგორც წესი, პრაქტიკულად განუკურნებელ დაავადებებს მიეკუთვნება, თუმცა ხანგრძლივი და სისტემატური მკურნალობით შესაძლოა მიღწეულ იქნას სიმპტომატიკის გარკვეული შერბილება. ნეიროლეფსიური და ტრანკვილიზაციური პრეპარატებით შესაძლებელია აფექტური დაძაბულობის შესუსტება. ამასთან ერთად აუცილებელია ფსიქოთერაპიის გამოყენება, განსაკუთრებით იმ მეთოდების, რომლებიც უადვილებენ პაციენტს ადაპტაციას გარემოსთან და ხსნიან დაძაბულობას.

Tuesday, November 27, 2012

ინტროვერტი, "აძინოჩკა ტიპები", უმცირესობა, რომელიც ოქროდ ღირს .. )).

ინტროვერტის ყველაზე გასაგები ახსნა შეიძლება ექსტროვერტთან შედარებით. ექსტროვერტი არის ის ადამიანი, რომელსაც უყვარს ყველაფრის გაზიარება, უყვარს საზოგადოებაში ტრიალი და ფუსფუსი. თუ რამეს განიცდის, აუცილებლად უნდა რომ ხალხს გაუზიაროს, თავისი ემოციების შესახებ მოყოლა უყვარს. მოკლედ, ექსტროვერტი არის ადამიანი რომელიც უამრავ ადამიანს, უამრავ რამეს უზიარებს გამუდმებით. თავისთვის დატოვება არ შეუძლია.
ინტროვერტი არის ამის საწინააღმდეგო ტიპაჟი. თუ ექსტროვერტს გულში რაც აქვს ყველაფრის გადმონთხეევა უყვარს, ინტროვერტი პირიქით, თავისთვის იტოვებს და თუ ვერ მოითმინა და წამოსცდა, დიდი ალბათობაა რომ შემდგომში ამით საშინელი დისკომფორტი იგრძნოს. მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ინტროვერტი არავის არაფერს უზიარებს. ინტროვერტი უზიარებს მხოლოდ იმ, თავისთვის განსაკუთრებით ძვირფას ერთეულებს, რომლებსაც ენდობა. როცა ექსტროვერტი დედას, მამას, დეიდას, ბიცოლას, ბიძას, მამიდას, ბიძაშვილ-მამიდაშვილ-დეიდაშვილს და პლიუს მინიმუმ სამ ძმაკაც-დაქალს მოუყვება თავისი გასაჭირის შესახებ, ინტროვერტი ჯერ ძალიან ეცდება საერთოდ არავის გააგებინოს და თუ ვერ გაუძლო, ეტყვის აქედან მაქსიმუმ ორს. და თუ პრობლემა გადაწყდა და აღარ აწუხებს, შეიძლება კიდევ ვინმე ერთზე მოიღოს წყალობა.ისინი ძალიან აფასებენ იმ ორიოდე მეგობარს, ვინც მათ ყავთ, ისინი ბრმად ენდობიან მათ. თუ თქვენ გაგიმართლათ და მან მეგობრად მიგიღოთ, მთელი ცხოვრება ერთგული მოკავშირე გეყოლებათ.
ისინი ძალიან კომფორტულად გრძნობენ თავს საკუთარ ფიქრებთან. ისინი ბევრს ფიქრობენ. ისინი ოცნებობენ. მათ უყვართ დანახული ან წარმოსახვითი პრობლემების ამოხსნა, მაგრამ ისინი ყოველთვის ეძებენ ერთ ადამიანს, ვისაც თავის განცდებს გაუზიარებენ.ინტროვერტი ადამიანი ხშირ შემთხვევაში თვითკმარი ადამიანია და მდიდარი სულიერი სამყარო აქვს...
არ ეშინია მარტოობის და საკუთარ თავთან მარტო დარჩენის . კარგად იცნობს თავს და ამით აშენებს ისეთ საძირკველს, რაც ექსტროვერტ ადამიანებს ვერც კი წარმოუდგენიათ...აქვე მინდა ხაზი გავუსვა რამდენიმე არასწორ სტერეოტიპს, რაც საზოგადოებაში ინტროვერტებზე, „აძინოჩკა ტიპებზე“ და ჩაკეტილ ადამიანებზე არსებობს
მითი 1 - მათ არ უყვართ ლაპარაკი:
სიცრუეა. ისინი არ ლაპარაკობენ, თუ არაფერი აქვთ სათქმელი. მათ სძულთ „მცირედ თემებზე“ ლაპარაკი. ალაპარაკეთ ისინი იმ თემაზე, რაც აინტერესებთ და მალე არ „მოკეტავენ“.
მითი2 - მორცხვები არიან:
არ არის მართალი, თითქოს მათ ხალხის ეშინიათ. მათ უბრალოდ სჭირდებათ მიზეზი ურთიერთობისთვის. ისინი არ ურთიერთობენ, მხოლოდ იმისთვის, რომ იურთიერთონ.
თუ გინდათ, ისინი აალაპარაკოთ, უბრალოდ დაუწყეთ ლაპარაკი.
მითი 3: ისინი უხეშები და ქედმაღლები არიან.
სინამდვილეში მათ მხოლოდ სურთ იყონ ნამდვილი და გულწრფელი, რეალურ ცხოვრებაში ყოველთვის ასეთი გარემოს შეხვედრა, სამწუხაროდ, ძნელია, ამიტომ მათ უჭირთ და ღლით ასეთ გარემოში ჩატევა
მითი 4: მათ ხალხი არ უყვართ:
პირიქით, ისინი ძალიან აფასებენ იმ ორიოდე მეგობარს, ვინც მათ ყავთ, ისინი ბრმად ენდობიან მათ. თუ თქვენ გაგიმართლათ და მან მეგობრად მიგიღოთ, მთელი ცხოვრება ერთგული მოკავშირე გეყოლებათ.
მითი 5: მათ არ უყვართ ხალხში გასვლა:
კიდევ ერთი ნონსენსი: ისინი უბრალოდ ძალიან მგრძნობიარენი არიან მონაცემებისა და განცდების მიმართ. თუმცა მათ უჭირთ ამ ყველაფრის „გადახარშვა“, მათთვის ძალიან მნიშვნელოვანია სიმარტოვეში ყველაფრის გადამუშავება და „ხელახლა დამუხტვა“

მითი 6: მათ მუდამ მარტოობა სურთ:
ისინი ძალიან კომფორტულად გრძნობენ თავს საკუთარ ფიქრებთან. ისინი ბევრს ფიქრობენ. ისინი ოცნებობენ. მათ უყვართ დანახული ან წარმოსახვითი პრობლემების ამოხსნა, მაგრამ ისინი ყოველთვის ეძებენ ერთ ადამიანს, ვისაც თავის განცდებს გაუზიარებენ.
მითი 7: ისინი უცნაურები არიან:
უფრო ზუსტი იქნება, თუ ვიტყვი: ისინი ინდივიდუალისტები არიან, არ მისდევენ ბრბოს, ისინი გადაწყვეტილებებს ღებულობენ იმის მიხედვით რაც მათი აზრით სწორია და არაა იმის მიხედვით, რა არის მოდური ან ნორმა. მათ ძალიან სძულთ „პადხალიმი“

მითი 8:
მათ არ იციან როგორ გაერთონ და იკაიფონ:
ისინი ჩვეულებრივ სახლში, ან ბუნებაში ისვენებენ, ისინი არ არიან ადრენალინზე დახარბებული თავგადასავლებს მოყვარული ხალხი, იგივე მეცნიერს თუ დავუჯერებთ,ეს იმით აიხსნება, რომ ისინი მეტისმეტად მგრძნობიარენი არიან დოპამინის მიმართ

მითი 9: ისინი შეიძლება გამოსწორდნენ და იქცნენ ექსტროვერტები ))
სამყარო მათ გარეშე იქნებოდა ბევრად ნაკლები მეცნიერით, მუსიკოსით, მხატვროთ, პოეტით, ექიმით და ფილოსოფოსით. ფაქტიურად, ერთერთი მკვლევარის, სილვერმანის 1986 წლის კვლევამ აჩვენა, რომ მათი პროცენტული წილი პირდაპირპროპორციულია ინტელექტის კოეფიციენტთან (აი-ქიუ)

რადგან ისინი უმცირესობას წარმოადგენენ (ჰა-ჰა 25% გაქაჩონ), მათ , რათქმაუნდა არ უადვილდებათ ასე ყოფნა, ამიტომ საჭიროა მუდმივი პატივისცემა დანარჩენი დომინანტი უმრავლესობის მხრიდან ....

ინდიგოს ბავშვები

ტერმინი ინდიგო ბავშვები ბოლო პერიოდში გახდა საკმაოდ პოპულარული და გავრცელებული თითქმის მთელ მსოფლიოში. ამ ტერმინით ბოლო პერიოდში აღნიშნავენ ახალი თაობის ბავშვებს. წამყვანი ფსიქოლოგების აზრით, მათ შეუძლიათ და შეძლებენ კიდეც შეცვალონ ჩვენი მომავალი სამყარო. წინა საუკუნეში ამ ტიპის ბავშვების რაოდენობამ უცებ დაიწყო მომატება. აშშ-ში 24-25 წლის წინ. დასავლეთ ევროპაში 18-20 წლის წინ. ხოლო რუსეთსა და ჩინეთში უკვე 10-12 წელია.როგორც მეცნიერები თვლიან ბავშვებს დაეწყოთ ტვინის უფრო ნელა მომწიფება. მაგრამ მათი აზროვნება გახდა უფრო ხარისხიანი. ეს ბავშვები თავის ქცევებიდან გამომდინარე არიან ჰიპერაქტიურები. მოუსვენრები, არღვევენ დისციპლინას და ხელს უშლიან სასწავლო პროცესებს სკოლებში.ისმება კითხვა რითია გამოწვეული ასეთი არაჩვეულებრივი ბავშვების შობადობის მომატება. კვლევარები თვლიან რომ, სამედიცინო კუთხიდან ეს არის ტვინის კომპონენტების შედარებით ნელი განვითარება. ისინი უკვე იბადებიან ამ სპეციფიკურობით. ხოლო მეორე ახნას აწერენ თანამედროობის ინფორმაციულ ჰიპერდატვირთვას. 2000 წლიდან ინტენსიურად იბადებიან ბავშვები, რომელთაც ნაცვლად ტრადიციულ ბუნდოვანი გამოხედვის, იმავ წუთს მათ თვალებში ამოიკითხავ აზრიანი მზერას. ქალებს რომელსაც დღეს ებადებათ მეორე შვილი ამბობენ, რომ პირველთან შედარებით ესენი უკვე დიამეტრალურად განსხვავებული ბავშვები არიან. მედიკები აღნიშნავენ, რომ ამ ბავშვებს მინიმალური ტვინის დისფუნქციები აქვთ და ამასთან ერთად, ეს პათოლოგია არარის. არამედ საზღვარია ნორმას და გადახრას შორის. თვით ტერმინი ინდიგო ბავშვები არის ეზოთერიკული - მათ აურა ინდიგოს ფერი აქვთ. მართალია ფსიქოლოგების გარკვეულ რაოდენობას ეს ტერმინი არ მოსწონთ, რადგან ის ჯერ კიდევ არარის კლასიკურ ქრესტომატიებში. არსი იმაშია, რომ ინდიგო ბავშვები - ეს არიან ამბიდექსტრები,”ორხელიანები", ანუ მათში მუშაობს ტვინის ორივე ნახევარსფერო. თუ, ჩვეულებრივი ადამიანები იყოფიან მარცხენა და მარჯვენა ნახევასფეროების მუშაობის პოტენციის მიხედვით (მარჯვენა ნახევარსფერო - ლიდერობს ინტუიცია, მარცხენა ნახევარ სფერო - ლოგიკა) ამბიდექსტრები იყენებენ ორივე ნახევარსფეროს ერთდროულად. მათ ერთდროულად აქვთ საუკეთესო ლოგიკა და ინტუიცია. ასევე მნიშვნელოვანია, რომ მშობლები და პედაგოგები მზად აღმოჩნდნენ ამ ბავშვებთან ურთიერთობებისთვის. სწორად შეაფასონ მათი ნიჭიერება და მათი პრინციპულობა თუ სიჯიუტე. ამ ბავშვებთან ურთიერთობებისას შეცდომები მინიმუმამდე უნდა იქნას დაყვანილი, რადგან "ინდიგოს ბავშვები" თანატოლებისგან განსხვავებით რამდენადაც ადვილად უმკლავდებიან მათ გარშემო არსებულ პრობლემებს, იმდენად ცდილობენ მათ გარშემო არსებული სამყარო საკუთარი სურვილის მიხედვით გარდაქმნან, ანუ იბადება კონფლიქტი მშობლებს (ასევე პედაგოგებსა) და ინდიგო ბავშვებს შორის. მშობლებმა ეს ყველაფერი უნდა გააცნობიერონ და არ არის არგუმენტი მშობლის მიერ მაგალითად საკუთარი ბავშვობის მოყვანა: "მე ბავშვობაში ასეთი არ ვყოფილვარ", "მე ბავშვობაში ასე არ ვიქცეოდი" და ა. შ.
 მას მოეპყარით პატივისცემით, თუმცა ეს არ უნდა იყოს გათამამების მომენტი.
 დაეხმარეთ მას, რომ გადაწყვეტილებები დამოუკიდებლად მიიღოს.
 არჩევანის გაკეთებისას არ იგრძნოს თავის შეზღუდულად.
 ყოველთვის დაუტოვეთ არჩევნის თავისუფლება, რასაც არ უნდა ეხებოდეს ეს.
 არასდროს არ დაამციროთ.
 ყოველთვის აუხსენით, თუ რატომ უნდა გააკეთოს ეს და არა ის, ანუ ნუ მოითხოვთ მისგან ბრმა მორჩილებას.
 ნუ იქნებით მასთან დიქტატორი, შესაძლოა, პირველად სასურველი შედეგი მიიღოთ, თუმცა მომავალში ეს გაორმაგებულ პრობლემებს მოგიტანთ.
 ნუ აგაღელვებთ მისი უყურადღებობა, ეს "ინდიგოს ბავშვისთვის" ჩვეულებრივი რამ არის.
 თუ გსურთ რაიმე გააკეთებინოთ, დაანახეთ ამ საქმის შემეცნებითი მხარე, ნუ დააინტერესეთ ამით ამ საქმით.
 გაითვალისწინეთ, რომ ეს ბავშვი არა მხოლოდ თქვენი შვილია, არამედ თქვენი პარტნიორიც, მეგობარიც – მასში ბავშვთან ერთად, ასე ვთქვათ, დიდი ადამიანიც "ზის".
 ნუ დატოვებთ მის შეკითხვებს პასუხის გარეშე და მის ინტერესს იგნონირება არ გაუკეთოთ.
 თუ ბავშვი აღგზნებულია და მისთვის ფსიქოტროპული მედიკამენტების მიცემას გადაწყვეტთ, ჯერ გარკვეული ტესტირება ჩაუტარეთ და შეეცადეთ, მასთან ურთიერთობაში ფონს მედიკამენტების გარეშე გახვიდეთ.
 შეეცადეთ, ის დაკავებული იყოს და რაც შეიძლება ნაკლები თავისუფალი დრო ჰქონდეს.
 შეეცადეთ, მისმა ურთიერთობამ კომპიუტერთან პრაქტიკული ფორმები მიიღოს.
 აქვთ დიდი შემოქმედებითი პოტენციალი;
 არ აღიარებენ ავტორტეტებს;
 არიან დაუმორჩილებელნი;
 მრავალფეროვანი ინტერესები;
 მიდრეკილება ყველაფრის სწრაფად ათვისება-გაგებისაკენ;
 თუ არ მოსწონთ ოჯახური გარემო მიდრეკილები არიან დეპრესიისაკენ;
 საკუთარი თავის პატივისცემა, რომელიც ზოგჯერ სნობიზმში გადადის;
 ძლიერ განვითარებული ინტუიცია;
 საფრთხის გრძნობა და მისი თავიდან აცილების ნიჭი, ანდა პირიქით, საფრთხის გამუდმებული ძიება, როგორც ერთგვარი პროტესტის ფორმა;
 აღზრდის ტრადიციული მეთოდების არ მიღება.
არიან ძალიან მგრძნობიარეები ადამიანების და განსაკუთრებით მშობლებთან ურთიერთობისას;
არიან ძალიან ჰიპერაქტიულები, ბევრს მოძრაობენ, ერთ ადგილას არასდროს ჩერდებიან;
ხშირად ვერ კავდებიან ერთი საქმით და მალე ბეზრდებათ ერთიდაიგივეს კეთება, ერთი შეხედვით ჩანს რომ არ შეუძლიათ კონცენტრირება;
მათთვის არ არსებობს ავტორიტეტები, ტრადიციები, ბრმად არასდროს ემორჩილებიან კანონებს და მათთვის არ არსებობს ტერმინები "არ შეიძლება", "ასეა საჭირო", ახსნას მოითხოვენ და არ კმაყოფილდებიან მხოლოდ აკრძალვით;

ხშირად ვერ იტანენ დისციპლინას, ჩარჩოებს, ბრძანებებს და მკვეთრად და ჯიუტად არ ასრულებენ მასწავლებლის ან მშობლის მოთხოვნას. ხშირად არც დასჯა მოქმედებს მათზე, პირიქით ამის გამო იმეორებს იმას რის გამოც დასაჯეს;

ვერ იტანენ როცა რაიმეს აძალებენ, თუნდაც უმნიშვნელოს, მისი სურვილის საწინააღმდეგოდ და ყოველთვის მკვეთრად გამოხატავენ პროტესტს;

ვერ იტანენ როდესაც შეზღუდულები არიან არჩევანში, როცა მას არ ეკითხებიან იმას რაც კონკრეტულად მას ეხება;
როდესაც მისი წინააღმდეგ მიდიან და თან უსამართლოდ, შესაძლოა გამოხატონ ძალიან დიდი აგრესიაც და საკუთარ თავზე კონტროლიც დაკარგონ, რამაც ძალიან ცუდი შედეგი გამოიწვიოს;ასეთი ბავშვები თავისთავში დარწმუნებულები არიან, საკუთარ თავს სცემენ პატივს და მოიხოვენ ყურადღებას, განსაკუთრებით მშობლებისგან. ითხოვენ პატივისცემას და მოითხოვენ ისე მოექცნენ როგორც თანასწორს, როგორც დიდს, ოჯახის სრულუფლებიან წევრს, და არა როგორც ბავშვს, რომელმაც ჯერ არაფერი არ იცის და ახსნილს ვერ გაიგებს;

ხშირად ძალიან კარგად აქვთ გავითარებული ინტუიცია და შეიძლება ქონდეთ ტელეპატიის უნარიც, ხშირად ახლობელი ადამიანების ფიქრებსაც იგებენ და ძალიან კარგად ამჩნევენ როდის ატყუებენ, თითქმის არ ეპარებათ ეს და შემდეგ ამ ადამიანს აღარ ენდობიან და ურთიერთობისას აგრესიას გამოხატავენ, გარედან ისე ჩანს თითქოს უმიზეზოდ ამოიჩემეს.

Monday, November 26, 2012

მუუსიკაა ^ უკვე ავღნიშნე როცა ის გირტყამს,შენ ვერ გრძნობ ტკივილს )) ის გეხმარება იყო ფსიქოლოგიურად ძლიერი )) მუსიკა ეს სული დვიჟენიააა )) ^ მუსიკა გამოხატავს იმას, რასაც სიტყვებით ვერ გადმოსცემ და იმას, რაც არღვევს სიჩუმეს.ხო მუსიკა ამბობს იმას,რაც მხოლოდ სულს ესმის )) მუსიკა სულის ენაზე ლაპარაკობს )